Arti e munnizza
Palermu matri fu d'arti e sapìri,
cannìstru ri biddizza a nun finìri.
Un ventu tintu 'na maarìa cci fici:
'a ggenti pari comu... nun si rici.
Rintra 'i vanièddi muntagni 'i fumièri:
menu 'i rumàni chiossà ri l'ajeri.
Lu Re talìa, fa 'na gran risata,
s'asseggia nta la tavula cunzàta,
vivi, s'agghiutti un crastu sanu sanu,
vuota la facci, licca lu tiànu,
si cala 'nu cannuolu, 'na cassata
e sìmina li resti strata strata,
(girannu li trazzeri, 'a carni arrizza)
ô furasteri cci runa munnizza.
Testo di Leo Sinzi G. C.
PER ASCOLTARE QUESTO COMPONIMENTO DECLAMATO DALL'AUTORE CLICCA:
TRADUZIONE PER I NON SICULI
Arte e immondizia
Palermo madre fu d'arte e sapere
canestro di bellezza a non finire.
Un tristo vento 'na magia le fece:
la gente pare come... non si dice.
Dentro i vicoli montagne di pattume:
meno di domani più di ieri.
Il Re osserva, fa una gran risata,
si siede nella tavola apparecchiata,
trinca, inghiotte un montone intero,
volta il viso, lecca la tortiera,
si cala un cannolo, una cassata
e semina i resti strada strada,
(girando le trazzere, la pelle aggriccia)
al forestiero dispensa immondizia.

Nessun commento:
Posta un commento